Ad Kalk

Toelichting: Ik heb vorige week nog een eerste spectrum van Uranus kunnen opnemen. Eigenlijk een probeersel, om een idee te krijgen van de opname condities. Een stimulans daarbij was een idee dat Frank Melillo lanceerde op de site van Alpo Japan, om opnames van een aantal jaren te vergelijken en dan te kijken of het spectrum wijzigingen zou ondergaan. Hijzelf neemt spectra al vanaf 1999 op. Hij concludeert, dat hij geen veranderingen ziet. Ik heb echter geen idee hoe hij de analyse doet. Misschien is van het belang nauwkeuriger kwesties te onderzoeken als reproduceerbaarheid en verschillende correcties toe te passen zoals voor instrumentele respons en zonlicht. Een soort tweede Uranus protocol. Het spectrum dat in de bijlage is weergegeven is vooralsnog niet gecorrigeerd voor dergelijke responses. De omstandigheden gaven mij niet de gelegenheid veel opnames te maken. Ik heb er in eerste instantie voor gekozen om een opname te maken met een breed spectraal gebied, zo dat ook het nulde orde beeld in zicht is. Het centrum van dat beeld is tegelijk het nulpunt van de golflengteschaal.van het eerste orde spectrum. Kun je een markant punt in dat spectrum vinden, zoals de absorptie van moleculaire zuurstof (uit de aardatmosfeer) bij 761 nm, dan ligt de golflengte schaal vast en kun je andere absorpties toewijzen. Een andere methode is om ook nog een tweede spectrum op te nemen dat gemakkelijk te interpreteren is (bv. van Wega) en dat met het eerste te vergelijken. Deze methoden zijn vooral belangrijk als het eerste spectrum weinig markante punten heeft. De resolutie van zo´n spectrum is echter laag. Het is dan aan te bevelen om om een tweede opname te maken met een geringere spectrale breedte door het tralie op grotere afstand van de chip te plaatsen.